โดย ทนายชลิตา หนูพลัด
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3523/2553
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3523/2553 การที่โจทก์เรียกร้องค่าก่อสร้างรั้วและสิ่งปลูกสร้างในที่ดินที่ตกลงจะซื้อจากจำเลยแต่จำเลยไม่สามารถโอนที่ดินให้ตามสัญญาจะซื้อจะขายได้ โดยจำเลยมิได้เป็นฝ่ายผิดสัญญานั้น (หลังจากทำสัญญาจะซื้อจะขายจำเลยได้รับ น.ส.3 ก. ห้ามโอน 10 ปี) และคืนมัดจำให้โจทก์แล้ว เป็นกรณีไม่มีบทกฎหมายใดที่จะยกมาปรับแก่คดีได้และบทบัญญัติแห่ง ป.พ.พ.มาตรา 1310 และ มาตรา 1314 เรื่องการก่อสร้างใดๆ ซึ่งติดกับที่ดินในที่ดินของผู้อื่นโดยสุจริตให้เจ้าของที่ดินเป็นเจ้าของสิ่งก่อสร้างนั้น ถือได้ว่า เป็นบทกฎหมายใกล้เคียงอย่างยิ่งต่อกรณีที่โจทก์เรียกร้อง ศาลย่อมนำบทบัญญัติดังกล่าวมาปรับแก่คดีตาม ป.พ.พ.มาตรา 4 วรรคสอง และให้จำเลยชดใช้ค่าก่อสร้างและสิ่งปลูกสร้างซึ่งตกเป็นของจำเลยแก่โจทก์ได้