โดย ทนายชลิตา หนูพลัด
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 10445/2556
ผู้ร้องเป็นผู้ครอบครองทำประโยชน์ในที่ดินพิพาทตามหลักฐานของทางราชการเป็นหนังสืออนุญาตให้เข้าทำประโยชน์ในเขตปฏิบัติที่ดิน และตามหลักฐานการเสียภาษีบำรุงท้องที่ที่แสดงว่ามีการเข้าทำประโยชน์ในที่ดินที่เสียภาษีบำรุงท้องที่แล้ว ผู้ร้องได้รับประโยชน์จากข้อสันนิษฐานของกฎหมายตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1369 ที่บัญญัติว่า บุคคลใดยึดถือทรัพย์สินไว้ ท่านให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าบุคคลนั้นยึดถือเพื่อตน ดังนั้น ภาระการพิสูจน์ว่าผู้ร้องไม่ใช่ผู้ครอบครองที่ดินพิพาทเพื่อตนตกเป็นของโจทก์