ใบนำ

         หมายถึง หนังสือที่เจ้าหน้าที่ออกให้เพื่อแสดงว่าผู้ที่มีชื่อในใบนำเป็นผู้ทำการรังวัดเพื่อออกโฉนดที่ดินเช่นเดียวกับใบไต่สวน ต่างกันตรงที่มีรายการย่อและสั้นกว่า ได้มีการใช้ในสมัยแรก เมื่อมีการเดินสำรวจหมายเลขที่ดินในตำบลกรุงเก่า ร.ศ.120 โดยยกเลิกในไต่สวนที่ทำเป็นคู่ฉบับเสีย คงทำเพียงฉบับเดียว ส่วนฉบับที่ออกให้แก่เจ้าของที่ดินยึดถือใช้ใบนำ นอกจากนี้ชื่อในใบนำยังปรากฏในพระราชบัญญัติออกโฉนดที่ดิน ร.ศ.127 มาตรา 18, 22, 23, 24 และ 26 ต่อมาพระราชบัญญัติดังกล่าวถูกยกเลิก โดยมาตรา 4(2) แห่งพระราชบัญญัติให้ใช้ประมวลกฎหมายที่ดิน